Szkoła Podstawowa w Siesławicach została zorganizowana w 1916r. Początkowo siedzibą jej był Chotelek Zielony, później Biniątki, a dopiero w 1921r. Siesławice. Mieściła się w małym parterowym budynku, adaptowanym na potrzeby szkoły z domu mieszkalnego. W murowanej szkole znajdowało się 6 pomieszczeń, w tym 4 sale lekcyjne. Klasy ogrzewane były piecami kaflowymi. Uczniowie i nauczyciele narzekali na braki sanitariatów oraz zimno, którego przyczyną były nieszczelne okna. Kolejną niedogodnością były nieutwardzone często błotniste drogi, które utrudniały dojście do szkoły. Brak miejsc do prowadzenia lekcji skłaniał ówczesnych kierowników szkoły, do wynajmowania sal od mieszkańców Siesławic. W domu pani Wróblowej odbywały się niektóre zajęcia lekcyjne, natomiast imprezy organizowano w pobliskiej "tytoniarni". Obwód szkolny obejmował wsie: Siesławice, Chotelek Zielony i Biniątki. Od początku istnienia budynku szkolnego, uczy się w klasach I - VI oraz w oddziale przedszkolnym około 100 dzieci. W 1975r. w szkole wybuchł pożar, w wyniku którego została uszkodzona więźba dachowa i strop w trzech salach lekcyjnych. Podczas remontu, w którym brali udział mieszkańcy wsi, dzieci uczęszczały do Szkoły Podstawowej w Owczarach. W sierpniu 1994r przeprowadzono w czynie społecznym remont parterowej części budynku. Wymalowano wszystkie pomieszczenia szkolne, wykonano wylewki i zmieniono w klasach gumolit. Położono także dywanik asfaltowy na placu szkolnym, spełniającym podczas przerw funkcję rekreacyjną. W 1999r wizerunek szkoły uległ ogromnej zmianie. W budynku wybudowano sanitariaty, przeznaczając na ten cel jedną z sal lekcyjnych. Zlikwidowano ogrzewanie piecami kaflowymi, wymieniając je na ogrzewanie konwektorowe, tanie i bezpieczne. Pomimo, że siesławicka szkoła była modernizowana na bieżąco, aby budynek szkolny spełniał wszystkie warunki, mieszkańcy uznali, iż należy go rozbudować. Powstał Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły, a mieszkańcy podjęli się wykonać we własnym zakresie wykopy i wymurować fundamenty do tzw. "stanu zerowego". Rada Miejska w Busku-Zdroju widząc zaangażowanie społeczeństwa Siesławic, postanowiła przyznać fundusze na dokonanie inwestycji, czyli dobudowę dwóch sal lekcyjnych, pomieszczeń socjalnych i korytarza szkolnego. Dnia 6 sierpnia 2001r. w szkole Podstawowej w Siesławicach odbyło się podpisanie umowy o rozpoczęciu prac przy rozbudowie szkoły. W sierpniu 2001r. rozpoczęła się budowa. Prace postępowały bardzo szybko. We wrześniu stanęły ściany, w październiku budynek pokryto dachem. Na początku   listopada ocieplono ściany, wstawiono okna i wykonano elewację. 16 listopada 2001 r. wpisał się do historii Szkoły Podstawowej w Siesławicach, jako dzień o którym będą mówić nie tylko obecni uczniowie, ale także przyszłe pokolenie Siesławic. Radość dzieci, nauczycieli i mieszkańców Siesławic, Chotelka Zielonego, Biniątek, Wełcza Starego była wielka, bowiem w tym dniu Siesławice otrzymały nową szkołę. Wprawdzie część budynku jest stara, ale została ona odnowiona, a w nowej dobudowanej znajdują się dwie sale lekcyjne, pokój nauczycielski, zaplecze techniczne. Odbyła się uroczystość na którą zaproszone zostały władze gminy Buska Zdroju. Nasi uczniowie zaprezentowali się przygotowując program pt." Pokaz pomocy szkolnych w dawnych czasach", taniec break - dance, występ cheerleaderek. Dnia 8 czerwca 2008 roku Szkoła Podstawowa w Siesławicach im. Kornela Makuszyńskiego otrzymała sztandar. Poświęcenie sztandaru miało miejsce w kościele pod wezwaniem Św. Brata Alberta, uroczystą mszę odprawił ksiądz proboszcz Marek Podyma. Na tę uroczystość przybyli liczni goście min: poseł Konstanty Miodowicz,  burmistrz Piotr Wąsowicz i jego zastępcy: Mirosław Wieczorek, Grzegorz Lasak, starosta buski Jerzy Kolarz, ppłk. Jarosław Molisak, Adam Gradzik, przewodniczący sejmiku wojewódzkiego Józef Żurek, przewodnicząca Rady Powiatu Stanisława Stolarska, przedstawiciel Kuratorium Oświaty – Grażyna Kozioł i inni. Uroczystość uświetniła 30 osobowa Gromada Zuchowa „ Wioska Smerfów” ze Szkoły Podstawowej w Siesławicach. Uczennica Małgorzata Karpowicz odczytała Inwokację K. Makuszyńskiego, nawiązującą do motta, którym kierował się św. Brat Albert „Trzeba  być dobrym jak chleb”. Poświęcony sztandar trafił w ręce przedstawicieli fundatorów: sekretarza powiatu Jerzego Służalskiego, radnego powiatowego Wiesława Marca i radnego gminnego Bogdana Błaszczyka. Po mszy odbyło się uroczyste przekazanie sztandaru pani dyrektor Barbarze Guzińskiej, ślubowanie uczniów oraz część artystyczna.

Naszą placówką kierowali:

1951 – 1973 p. Socha

1973 – 1991 p. Piotr Kuraciński

1991 – 1993 p. Bogusław Mączyński

1993 – 1999 p. Anna Paterek

1999 – 2015 p. Barbara Guzińska

Obecnie  – p. Beata Durnaś